Rys historyczny

Jan Długosz w XV wieku pisał, że Mirów Stary i Nowy były własnością biskupstwa krakowskiego. Początki Gminy Mirów wiążą się z rokiem 1954 kiedy to Sejm uchwalił ustawę o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych. W wyniku realizowanej na podstawie tej ustawy reformy podziału administracyjnego wsi utworzono z dniem 1-go stycznia 1955 roku gromadę Mirów. W jej skład wchodziły sołectwa: Rogów, Mirów, Mirówek, Mirów Nowy, Mirów Stary, Zbijów Duży i Zbijów Mały. Obszar gromady Mirów wynosił ogółem 3142 ha w tym 2325 gruntów ornych. Gromada miała charakter wyłącznie rolniczy z mocno rozdrobnionymi gospodarstwami. Taki stan utrzymuje się do dziś.

 

Charakterystyka gminy Mirów. Położenie, ludność i granice administracyjne

Gmina Mirów położona jest w powiecie szydłowieckim województwa mazowieckiego, w odległości około 25 km od Radomia, 17 km od Szydłowca i około 25 km od Skarżysko – Kam. Graniczy od południowego wschodu z województwem świętokrzyskim. Sąsiaduje z gminami: Jastrząb, Mirzec, Wierzbica, Szydłowiec, Skarżysko – Kościelne Ogólna powierzchnia gminy wynosi 5317 ha, w tym użytki rolne stanową 3887 ha, lasy 1148 ha.
Przez gminę przebiega drugorzędna droga łącząca Skarżysko – Kam. – Wierzbicę – Radom. Pod względem fizjograficznym gmina położona jest na pograniczu Równiny Radomskiej i Wzgórz Koneckich.  Sieć osadniczą tworzy 9 miejscowości: Mirów, Mirów Stary, Mirów Nowy, Mirówek, Rogów, Bieszków Dolny, Bieszków Górny, Zbijów Mały, Zbijów Duży, charakteryzujących się zwartą zabudową kolonijną i połączonych z siedzibą gminy asfaltowymi drogami w kształcie litery H, co umożliwia dogodną komunikację do wszystkich miejscowości.

Gmina Mirów w Wikipedii